De Vereniging voor Alcohol- en andere Drugproblemen (VAD) komt met enkele nieuwe methodieken om preventief te werken naar kinderen en jongeren rond gamen, alcohol en drugs.

Vlucht naar Avatar

‘Vlucht naar Avatar’ is een lessenpakket over gamen voor leerlingen van de derde graad lager onderwijs. Het vertrekt  vanuit de positieve insteek dat gamen heel leerzaam en ontspannend kan zijn, maar geeft ook aandacht aan de kleine groep gamers bij wie het gamen kan ontsporen. Het omvat zes lessen en zet sterk in op activerende werkvormen. 

Lees meer

BackPAC

BackPAC is een individuele interventie voor jongeren van 12 tot en met 15 jaar op maat van specifieke risicoprofielen. Het sensatiezoekend, impulsief, angstgevoelig en negatief denkend type  heeft een verhoogd risico op middelenproblemen. BackPAC is voor jongeren die al alcohol en/of cannabis gebruiken, maar nog niet problematisch. Ze krijgen inzicht in hun persoonlijkheid en de manier waarop ze omgaan met moeilijke situaties. Begeleiders van CLB, bijzondere jeugdzorg en andere jeugdhulp kunnen ermee aan de slag.

Lees meer

Iedereen drinkt, iedereen blowt?

Sommige jongeren (12-18 jaar) lopen een groter risico op problemen met middelengebruik dan anderen. ‘Iedereen drinkt, iedereen blowt?’ is een methodiek voor kortadvies, gestoeld op het principe van normatieve feedback, om met deze jongeren individueel preventief te werken rond alcohol en/of cannabis in het CLB, de bijzondere jeugdzorg of andere jeugdhulp. De methodiek is zinvol zowel voor jongeren die niet drinken of cannabis gebruiken als voor zij die dit wel doen.

Lees meer

In Europa worden gemiddeld 3 glazen per dag gedronken vanaf de leeftijd van 15 jaar. De rol van alcohol in het veroorzaken van ziekten neemt toe. De grootste schade wordt door de zogenaamde “heavy drinkers” veroorzaakt (60g pure alcohol per dag wat overeenkomt met 6 standaardglazen). De meeste gezondheidswinst valt dan ook bij deze groep te halen. Daarnaast zoekt slechts een fractie van de mensen met een  alcoholprobleem de hulpverlening op.

Alcohol heeft een negatieve invloed op de economie, de gezondheid, het verkeer en het heeft een sociale kost. Alcohol kost 155 miljard euro op jaarbasis in De EU. In België is dit 6 miljard euro per jaar. De baten bedragen in België 1.6 miljard euro aan accijnzen…

Bij mannen wordt 4% van de dodelijke kankers veroorzaakt door alcohol bij vrouwen is dat 3% van de dodelijke kankers. Hoe meer alcohol je consumeert hoe groter de kans op borstkanker.
De consumptie in de EU  ligt boven het globaal gemiddelde.  Hoe meer alcohol je drinkt hoe groter de kans om voor je 70ste te sterven. Mannen lopen meer kans omdat mannen risicovoller gedrag stellen.

In België werd in 2013 een  alcoholplan 2014-2018 voorbereid. Rond de regulering van alcohol werd onder invloed van de alcohollobby geen interministerieel akkoord bereikt en kwam er dus geen globaal alcoholplan. Een goed plan moet ook het aanbod van alcohol beperken.

Wat zijn zinvolle maatregelen?

• Alcohol duurder maken (10%); consumptie daalt en de schade daalt. Een prijsdaling zorgt daarentegen voor meer doden.
• Aanbod beperken; bijvoorbeeld beperken van de verkoop na 23u.
• Reclame bannen; jongeren gaan onder invloed van reclame sneller en meer drinken.
• Warning labels; de consument heeft recht op gezondheidsinformatie betreffende het product.
• Hulp aanbieden. Zelfs korte interventies helpen en zijn zeer kostenefficiënt.

De uitzondering ‘alcohol’

Normaalgezien reageren overheden wanneer het levenslang risico op overlijden door de blootstelling aan een bepaalde risicofactor boven een bepaalde grens gaat. Voor onvrijwillige blootstelling ligt die risicofactor op 1 per 1.000.000 en voor vrijwillige blootstelling op 1 per 1.000. Voor beide liggen de alcohol-toegewezen waarden boven deze grenzen.

Daarom valt op dat:

• alcohol niet onder de geldende voedselreglementeringen valt (geen voedingsetiketten);
• alcohol het enige psychoactieve middel is dat niet onder een bindend internationaal verdrag valt;
• alcohol dubbelzinnig behandeld wordt door gezondheidsdiensten (overschatting van het cardio-beschermend effect)
• informatie over alcohol risico’s onvoldoende gekend zijn. De meeste mensen kennen bijvoorbeeld het risico op kanker niet. Lees meer over de gezondheidsrisico's op Alcoholhulp

DFR

Bron: FOD Volksgezondheid, Prof. Peter Anderson

Er zijn opnieuw redenen tot ongerustheid over het voortbestaan van Alcoholhulp en de verwante initiatieven Cannabishulp en Drughulp. De voorbije jaren werd deze online hulpverlening gefinancierd door de federale overheid via het ‘Verslavingsfonds’. Wegens de zesde staatshervorming worden de middelen van dit verslavingsfonds echter overgeheveld naar Vlaanderen.

Tot nu toe waren er goede contacten met het Vlaamse ministerie van Welzijn en Volksgezondheid, waar men liet verstaan de online projecten in de toekomst verder te willen ondersteunen en mogelijk zelfs structureel te verankeren. Eind 2013 werd er nog een subsidie toegekend om Alcoholhulp, Cannabishulp en Drughulp uit te rollen over alle geïnteresseerde Vlaamse CGG’s (om de online programma’s te leren gebruiken in combinatie met face-to-face gesprekken).

De geplande besparingen door de nieuwe Vlaamse regering zouden nu echter roet in het eten kunnen gooien. Vanuit het ministerie wilde of kon men geen bevestiging meer geven omtrent verdere financiering.

Waarom Alcoholhulp verder financieren?

Sinds 2009 is Alcoholhulp voor iedereen beschikbaar in heel Vlaanderen en elk jaar opnieuw stijgen de bezoekersaantallen. In 2013 werd de website 519.079 bezocht (samen met Cannabishulp en Drughulp betekent dit 633.008 bezoekers). Dit wijst erop dat het aanbod een groot publiek bereikt dat op zoek is naar informatie, zich vragen stelt, beroep doet op het zelfhulpprogramma of online wil begeleid worden bij het minderen of stoppen met drinken.

Enkele belangrijke voordelen van Alcoholhulp voor hulpzoekers zijn de laagdrempeligheid en anonimiteit. Vooral dit laatste overtuigt veel deelnemers om de stap te zetten en hun problemen aan te pakken. Schaamte en angst voor stigmatisatie zijn over het algemeen belangrijke struikelblokken om hulp te zoeken. Mensen met alcoholproblemen nemen vaak online sneller contact, dus vooraleer de problemen volledig geëscaleerd zijn zoals dat bij de reguliere ambulante hulpverlening meestal het geval is.

Er zijn ondertussen een aantal onderzoeken gebeurd bij Alcoholhulp en bij gelijkaardige online programma’s in het buitenland, waaruit blijkt dat deze aanpak effectief kan zijn. Alcoholhulp is natuurlijk geen wondermiddel, maar heel vaak werkt het ook als tussenstap om ergens anders verdergezette hulp te zoeken (ambulant, residentieel of zelfhulpgroep). Ongetwijfeld levert dit op termijn kostenbesparingen op, doordat duurdere behandelingen in veel gevallen kunnen vermeden worden.

Los van het financiële aspect gaat het echter in de eerste plaats om mensen die een houvast vinden om hun leven een andere wending te geven. Niet alleen door het therapeutische programma of de steun van de hulpverleners, maar ook doordat ze elkaar stimuleren en helpen via het afgeschermde forum voor deelnemers.

De pure online werking van Alcoholhulp (en de andere websites) wordt tot nu toe draaiende gehouden door een aantal hulpverleners (samengeteld 2 full-timers) en een coördinator (1/4 time). Een krappe bezetting, want vaak moet er een wachtlijst gehanteerd worden om de toestroom aan te kunnen. Samen met het onderhoud van de websites, zijn dit de enige kosten die gemaakt hoeven te worden om toch veel mensen te bereiken en vaak ook verder te helpen.

Wat is trouwens het alternatief? Ondanks het feit dat er online ook regelmatig een wachtlijst moet gehanteerd worden, is deze veel minder lang dan de vaak maandenlange wachtlijsten in vele CGG's.

Verder is het opmerkelijk dat in het Vlaams regeerakkoord een aantal argumenten te vinden zijn die pleiten om online hulp initiatieven te ondersteunen. Het online aanbod staat immers voor vernieuwing, uitbreiding van het hulpaanbod, effectiviteit en kostenbesparing.

Lees meer

Afgelopen maand kwam de Wereldorganisatie (WHO) naar buiten met haar standpunt rond de elektronische sigaret (e-sigaret), daarin pleit ze voor een betere regulering en meer onderzoek naar de effecten ervan op de volksgezondheid.

De elektronische sigaret  of ook de e-sigaret, is de afgelopen jaren steeds populairder geworden als een alternatief voor tabak.  Elektronische sigaretten worden door batterijen aangedreven en verdampen een vloeibaar nicotinemengsel in plaats van tabak te verbranden. Zo zouden volgens de produceten gebruikers aan minder gevaren worden blootgesteld dan bij het roken van conventionele sigaretten.

In haar rapport stelt de WHO duidelijk dat de e-sigaret een schadelijke impact heeft op de gezondheid van mensen. Het aerosol bevat kankerverwekkende bestanddelen, het gebruik ervan door zwangere vrouwen en jongeren valt sowieso af te raden en net zoals bij de klassieke sigaret worden omstaanders ook bij de e-sigaret blootgestelde aan passief roken.

Het gezondheidsadvies voor rokers moet duidelijk zijn; stoppen met tabak en nicotine gebruik leidt tot de grootste gezondheidswinst. Overheden moeten waken voor onterechte gezondheidsclaims vanwege de producenten van deze e-sigaretten.

De WHO pleit voor een strikte regulering van de e-sigaret in de publieke ruimte. Ze pleit ook voor meer onderzoek naar de gevolgen op lange termijn en ze wil de hoeveelheid nicotine in de producten onderwerpen aan een standaard dosis. Momenteel verschilt de hoeveelheid nicotine van fabrikant tot fabrikant.

Best komt er volgens de WHO een verbod op de verkoop van e-sigaretten aan minderjarigen en een verbod op het gebruik van fruit- en snoepsmaakjes, om te voorkomen dat kinderen een rookverslaving ontwikkelen. De e-sigaret zet jongeren namelijk aan tot het roken van conventionele sigaretten.

Bron: WHO

DFR

België wil het aantal verkeersdoden tot maximaal 420 doen dalen tegen 2020. Om dat doel te bereiken neemt de wetgever een hele reeks maatregelen.

Het strafbare alcoholgehalte voor professionele bestuurders wordt teruggebracht tot 0,2 promille, onmiddellijke inning kan vaker worden voorgesteld, er komt een wettelijk basis om een samplingtoestel te gebruiken bij alcoholcontroles, recidive bij zware verkeersovertredingen wordt zwaarder bestraft, de (probatie)opschorting of het (probatie)uitstel kan worden herroepen wanneer iemand tijdens de proeftijd een nieuwe verkeersovertreding begaat en ‘automatisch werkende toestellen’ kunnen worden ingezet om niet-gekeurde en niet verzekerde voertuigen op te sporen.

Deze wijzigingen zitten vervat in de wet van 9 maart 2014 en zullen ingaan op 1 januari 2015.

Alcohollimiet van 0,09 mg/l UAL (0.2 promille) voor professionele chauffeurs

De maximaal toegestane alcoholconcentratie voor bestuurders van vrachtwagens en autobussen (rijbewijscategorieën C en D) daalt binnenkort naar 0,09 milligram per liter uitgeademde alveolaire lucht (0,09 mg/l UAL = 0,2 promille). Dit geldt ook voor wie beroepsmatig personen vervoert waarvoor dezelfde medische criteria gelden als voor vrachtwagens- of buschauffeurs. Denk maar aan taxichauffeurs, chauffeurs van minibussen of leerlingenvervoer. Voor hen geldt het lagere promille echter niet bij privéverplaatsingen.

In bepaalde gevallen worden de chauffeurs onderworpen aan een rijverbod van 2 uur. Bestuurders bij wie een alcoholconcentratie wordt gemeten van minstens 0,09 milligram en minder dan 0,22 milligram per liter uitgeademde lucht zullen bovendien steeds een voorstel tot onmiddellijke inning krijgen.

Recidivisten zware verkeersovertredingen verliezen rijbewijs

Wie wordt veroordeeld voor een zware verkeersovertreding (rijden onder invloed, vluchtmisdrijf, rijden zonder rijbewijs, overtredingen van de vierde graad, een zware snelheidsovertreding en de radardetector) en één van die overtredingen opnieuw begaat binnen een periode van 3 jaar, krijgt in de toekomst een verval van het recht tot sturen, moet zijn theoretisch en praktisch rijexamen opnieuw afleggen en moet een geneeskundig en psychologisch onderzoek ondergaan.

Bron: polinfo.be

DFR

Dagelijks worden we verleid om een gokje te wagen: tijdens dit WK voetbal wordt veel ingezet op wedstrijden, in de krantenwinkel ligt een ruim assortiment aan krasloten en op televisie neemt de reclame voor gok- en pokersites steeds meer zendtijd in. Ook op het internet probeert men je te verleiden om te pokeren of te gokken. En dan spreken we nog niet over de bingo op café, de wedkantoren of de speelautomatenhallen en casino’s… 

Veel mensen gokken, niet iedereen krijgt hier problemen mee. De oorzaken van de problemen als gevolg van gokken zijn erg complex en verscheiden. Niet alleen het spel of het product zelf, maar ook de omstandigheden waarin wordt gespeeld en de kenmerken van de speler zelf spelen een rol.

Vaak is gokken een verdoken probleem. Slechts een klein deel van de personen met een gokprobleem zet de stap naar de hulpverlening. Wanneer gokkers ten einde raad aankloppen bij een hulpverleningsinstantie, krijgen we er zicht op. Vaak is de schuldenberg dan niet meer te overzien en hadden er andere (sociale, werkgerelateerde, psychische,...)  problemen voorkomen kunnen worden. 

Jaarlijks doen een vijftigtal personen met een gokprobleem een beroep op de CAD.  België telt zo’n 100.000 problematische gokkers, 20.000 ervan zouden beantwoorden aan de criteria van een pathologische gokker (gokverslaafd zijn).  Toch zijn gokverslavingen van de minst gekende, maar van de meest vernietigende verslavingen, zowel voor de gokker als voor zijn omgeving. 

 Voor vragen over gokken of over je eigen gokgewoontes kan je terecht op onze website gokhulp.be. Naast een heleboel informatie kan je er ook terecht om zelf aan de slag te gaan rond je gokgedrag via de online zelfhulpmodule.

DDA