Op woensdag 30 en donderdag 31 oktober vond in het Egmondpaleis te Brussel een studie tweedaagse plaats met als thema: “Evaluatie van de nieuwe wet op online kansspelen.” Tijdens deze tweedaagse kwamen de verschillende aspecten van kansspelen via het internet en hoe dit fenomeen te kanaliseren en te controleren aan bod.

Sinds begin februari 2012 hoef je je zetel niet meer uit te komen om een simpel gokje te wagen. De Kansspelcommissie begon met de invoering van de nieuwe wet rond online kansspelen de eerste vergunningen voor online gokwebsites goed te keuren. Dit resulteert de dag van vandaag in maar liefst meer dan 400.000 spelers op de 41 legale gokwebsites. 2 op 3 spelers zijn tussen de 22 en 40 jaar, maar 6.4% is boven de 60 jaar. 72 % is man. De gemiddelde inzet op het internet bedraagt 10,32 euro per spel. Men speelt de hele week op ieder uur van de dag. Vanaf 10 uur ’s morgens stijgt het aantal gokkers tot 20 uur. Na 23 uur zitten nog altijd 50.000 mensen te gokken op legale gokwebsites. De Nationale Loterij niet meegeteld, vertegenwoordigt het online gokken bij ons 25 % van de kansspelmarkt. In vergelijking met 2012 gaan we in 2013 naar een verdubbeling.

Men toont aan dat de evolutie van de toegenomen cijfers deels te verklaren zijn door de nieuwe markt van de F+ vergunningen (online spelen). Op een jaar tijd is het aantal spelers en de inzet daarbij maar liefst verzesvoudigd. Daar waar het in 2012 nog om 20.000 spelers ging of een inzet van 20.000.000 euro, gaat het in 2013 al om 120.000 spelers of een inzet van 120.000.000 euro. Daarbij wordt het fenomeen ‘Live betting’ (weddenschappen tijdens de duur van de sport) steeds belangrijker. Operatoren leggen er de nadruk op om een extra dimensie toe te kennen aan de voetbalwedstrijden onder het motto dat mensen op zoek zijn naar een extra vorm van entertainment naast het voetbal kijken. Dit resulteert in het continue verschijnen van allerhande quoteringen op het beeldscherm. De kijker wordt op die manier geprikkeld om toch maar eens een gokje te wagen.

Er bestaan reeds enkele maatregelen ter bescherming van de speler maar om van deze maatregelen te kunnen ‘genieten’ moet je echter al verslaafd zijn of onbekwaam geacht worden. Dit terwijl het inschatten van kansen door burgers, tenzij wiskundigen of logici, bijzonder slecht is. Speloperatoren spelen hier lustig op in door vooral te adverteren met winsten, eerder dan met realistische winstkansen. De overheid moet meer rekening houden met het feit dat mensen slecht omgaan met cijfers en zich gemakkelijk om de tuin laten leiden door woordgebruik of mogelijk misleidende boodschappen rond winstverwachtingen. Iets waarmee men ook rekening zou moeten houden bij het bedenken en uitzenden van allerhande reclameboodschappen rond gokken. De dag van vandaag worden we immers overstelpt met reclameboodschappen met betrekking tot kansspelen.

Eén van de maatregelen ter bescherming van de speler is het EPIS-systeem (Excluded persons information system) . Dit is een lijst met mensen die zichzelf hebben uitgesloten van spelen, mensen die door belangrijke derden werden uitgesloten, mensen in collectieve schuldbemiddeling en mensen die omwille van hun beroep zijn uitgesloten. In de praktijk blijkt echter dat 2/3de van de mensen in collectieve schuldbemiddeling er nog steeds in slaagt om te spelen. Een koppeling met het nationaal rijksregister zou hier een belangrijke maatregel kunnen zijn.

De Kansspelcommissie haalt het belang van een nieuw Koninklijk Besluit aan. De KSC wordt verantwoordelijk geacht voor het voeren van controle maar op dit moment ontbreekt het hen aan voldoende middelen om deze controle te kunnen uitvoeren. Gevolg van dit uitblijven van KB's is tevens dat het maximum uurverlies op het internet niet meer gecontroleerd wordt en dat nog geen enkele server na zijn ingebruikname werd gecontroleerd. Er is ook nog geen enkele speler bestraft en geen enkel stuk (informatica)-materiaal in beslag genomen. “Er is dringend nood aan inperkende maatregelen, zodat de spelers beschermd worden tegen verslaving en de samenleving tegen criminaliteit en overdadig gokken."

Meer weten?

SJA

Vreemd gaan zit in de genen, en cannabis in 1 op 10 broekzakken. Met deze en andere slogans start de Vlaamse overheid met een nieuwe campagne om jongeren aan het denken te zetten over cannabisgebruik. Zijn de stellingen juist of fout? Denk na, en laat je vooral niet vangen. Want neen, cannabis gebruiken is niet normaal of wijdverspreid. En ja, het houdt wel degelijk gezondheidsrisico’s in. Misverstanden ontkrachten en correct informeren, zo wil de campagne jongeren overtuigen te doen zoals de meeste van hun leeftijdgenoten: cannabis links laten liggen.

Met affiches en een interactieve website met een quiz, mikt de campagne op jongeren van 14-17 jaar en op jongvolwassen van 18-25 jaar. Vlaams minister voor Welzijn, Volksgezondheid en Gezin Jo Vandeurzen: “We nodigen jongeren en jongvolwassenen uit om zich bij het maken van hun gedragskeuzes niet te laten vangen door perceptie of foute informatie. Dat iedereen wel eens gebruikt bijvoorbeeld, of dat het een onschuldig tijdverdrijf is."

Recente cijfers van de Vereniging voor Alcohol- en andere Drugproblemen (VAD) bevestigen opnieuw dat cannabis inderdaad slechts door een kleine minderheid jongeren gebruikt wordt: Nieuwe cijfers van de leerlingenbevraging in 2011-2012 wijzen uit dat slechts 17,3% van alle 12- tot 18-jarige ondervraagden ooit cannabis geprobeerd heeft. 7,8% gebruikt het af en toe, 2,6% regelmatig. Sinds 2005 blijven de cijfers over gebruik echter stabiel, enkele schommelingen daargelaten. Een extra impuls geven aan de preventie-inspanningen is daarom nodig. Dat is precies het doel van deze campagne volgens minister Jo Vandeurzen.

Om jongeren ervan bewust te maken dat cannabisgebruik noch banaal, noch dagelijkse kost is onder hun leeftijdsgenoten, confronteert de campagne hen met vaak gehoorde foute stellingen over het gebruik en de gezondheidsrisico’s van cannabis. Om de aandacht op een positieve manier te trekken, worden deze stellingen gekoppeld aan urban legends uit de leefwereld van jongeren en jongvolwassenen. De boodschap: laat je niet vangen! Vandaar de keuze voor de goudvis als visuele “catch”. Op de website helpt een quiz hen foute van juiste informatie te onderscheiden. De site is ook een doorverwijsplatform naar andere informatie- en hulpkanalen zoals onze website cannabishulp.be

Deze cannabiscampagne is eveneens het startsein van een unieke samenwerking in Limburg. Het lokaal gezondheidsoverleg Limburg (Logo Limburg) zal in samenwerking met de CAD Limburg parallel enkele initiatieven nemen om de Vlaamse campagne te ondersteunen. Het gaat dan om het vormingsaanbod “Als kleine kinderen groot worden”, promotie rond de website cannabishulp.be en de lancering van een website voor specifieke doelgroepen.

DFR

Het afgelopen jaar sloten de Lijn en de CAD Limburg een opmerkelijk samenwerkingsinitiatief positief af.

Een korte chronologie:

Maandag 15 januari, 11u.30:

• Bernadette stapt op de H1 in Hasselt om haar man te gaan bezoeken in het Salvatorziekenhuis.
• Achter haar stappen Luc en Rudi op, ze zijn al luid aan het discussiëren over Pierre (hij moet hen beide nog geld).
• Carlo is chauffeur van dienst en is er toch niet gerust in.
• Bernadette gaat zo ver mogelijk van de twee mannen zitten.
• Na zijn shift doet Carlo een melding bij de lijn.

Bij de lijn had men weet van gelijkaardige meldingen met betrekking tot cliënten van de CAD. Dus werd er een overleg gepland met de CAD Limburg.

Dit overleg resulteerde in de organisatie van een tweedaagse actie gericht naar de cliënten van de methadonverstrekking. Het doel was om informatie uit te wisselen rond wat wel en niet kan op de bus. Daarnaast was het de bedoeling om de kennismaking te bevorderen tussen de chauffeurs, de lijnspotters en de cliënten van de methadonverstrekking.

Voor de informatieverstrekking werd het bestaande informatiepakket “tramelant” herschreven voor de doelgroep van de CAD Limburg. Er werden filmpjes getoond, flyers uitgedeeld en een heuse lijnbus werd op de parking van de CAD gereden waarin informatie werd gegeven en waar activiteiten plaatsvonden.

Maar het belangrijkste was misschien wel het contact dat er was tussen beide partijen, de losse babbel tijdens een hapje en een drankje.

Het resultaat mocht er zijn: zowel de Lijn als de CAD ervaren deze actie als erg positief en constructief. Medewerkers van de lijn weten bij wie ze moeten zijn als er zich iets voordoet met cliënten van de CAD.

• Enkele dagen later stappen Rudi en Luc weer op de H1.
• Rudi heeft een open blik bier bij en chauffeur Carlo spreekt hem erop aan.
• Hij drinkt het blik uit en gooit het weg voor hij instapt,
• voor Carlo wil hij dit wel doen want ze kennen elkaar...

JAE

‘Als kleine kinderen groot worden’ is een nieuwe gezinsgerichte, interactieve vorming ontwikkeld door de VAD, die aangeboden wordt door de CAD Limburg. ‘Als kleine kinderen groot worden' is er voor alle ouders van tieners tussen 10 en 15 jaar die nog geen tabak, alcohol of drugs gebruiken of er hoogstens al een keer mee hebben geëxperimenteerd. Centraal tijdens deze vorming staat het versterken van beschermende opvoedingsvaardigheden bij ouders, die er mee voor zorgen dat jongeren gezonde keuzes maken inzake tabak, alcohol en drugs. Ouders worden tijdens de vorming bewust gemaakt van hun preventieve mogelijkheden en krijgen tijdens de vorming een aantal opvoedingsstrategieën aangereikt. De vorming is interactief opgebouwd rond een aantal herkenbare opvoedingssituaties en wordt begeleidt door een preventiewerker van de CAD Limburg.

De vorming kan aangeboden en georganiseerd worden in samenwerking met gemeenten of andere organisaties zoals scholen en verenigingen en duurt ongeveer 2.5 uur.

Hebt u als organisatie interesse om dergelijke vorming te organiseren of wilt u wat meer informatie, dan kan u terecht bij onze preventiedienst.

Meer weten?

DFR

De website drugsinbeweging.be werd volledig vernieuwd door de jeugdbewegingskoepels en de VAD.

In de jeugdbeweging zorgen alcohol, cannabis en andere drugs af en toe voor problemen. Het loont om een denkoefening te maken over wat kan en wat niet kan. Zo voorkom je onaangename verrassingen én sta je als leiding klaar als er toch iets mis gaat.

Op drugsinbeweging.be vindt de leiding een stappenplan met verschillende spelvormen die helpen om een alcohol- en drugbeleid uit te werken. Hiermee maakt de jeugdbeweging het voor iedereen duidelijk: "Zo gaan wij, als jeugdbeweging, om met alcohol en drugs". De update van de website gebeurde samen met de jeugdbewegingskoepels en de website kreeg een make-over.

De leiding kan het stappenplan met een preventiewerker   doorlopen. Indien dit gebeurd is, kan de preventiewerker het We DIB'it-certificaat aanvragen. Dit certificaat kan opgehangen worden in het lokaal.

Op vrijdag 18 oktober, de dag van de jeugdbeweging, vonden in verschillende provinciehoofdsteden acties plaats om drugsinbeweging.be bekend te maken.

DFR

Sport is één van de populairste vrijetijdsactiviteiten bij jongeren. Als we kijken vanuit een gezondheidsbril zijn we daar dan ook heel blij om. Er wordt door jongeren graag en veel bewogen in de vrijetijd. Alleen bevestigt vandaag een onderzoek aan het UZ Brussel eerdere onderzoeken; lid zijn van een sportclub is een risicofactor als het gaat om alcoholgebruik. Volgens dat onderzoek drinken jongeren die aan sport doen, dubbel zoveel als hun leeftijdsgenoten die niet in een sportclub zitten. Vooral groepsdruk en het voorbeeld van de ouders aan de zijlijn liggen aan de basis volgens dat onderzoek.

De sportsector is daarom een belangrijke partner in het preventieve verhaal rond alcoholgebruik. Sportclubs kunnen door het voeren van een doordacht alcohol- en drugbeleid ook op het vlak van alcoholgebruik de gezondheidswinst voor hun leden vergroten.

Een alcohol- en drugbeleid geeft een antwoord op de vraag ‘hoe staan wij tegenover alcohol en druggebruik’ en waar willen we naartoe? Concreet gaat het dan om welke regels hanteren we voor jongeren en trainers met betrekking tot alcohol en drugs, wat doen we als we ons zorgen maken om iemands gebruik en hoe sensibiliseren we onze leden rond dit thema. De coaching van een dergelijk beleid kan gebeuren door één van onze preventiewerkers uit jouw gemeente of stad.

Meer weten over ons aanbod

drugsbuitenspel

DFR